ازن استریل

راهنمای خرید دستگاه اکسیژن ساز

ژنراتور اکسیژن چیست؟

یک دستگاه اکسیژن ساز از دو مخزن با صفحه نمایش تشکیل شده است که 93 درصد اکسیژن خالص تولید می کند. به لطف فناوری جذب نوسان فشار (PSA)، اکسیژن از بقیه مولکول های موجود در هوای محیط جدا می شود.

آیا یک متمرکز کننده و یک مولد اکسیژن یکسان هستند؟

خیر، تفاوت های مهمی بین تغلیظ کننده و اکسیژن ساز وجود دارد که باید برای یک کلینیک دامپزشکی در نظر گرفته شود. متمرکز کننده یک وسیله پزشکی کوچک است که برای استفاده شخصی در نظر گرفته شده است. البته هزینه آن ارزانتر از ژنراتور است، اما به دلایل مختلفی نمی توان دستگاه متمرکز کننده را در کلینیک دامپزشکی نصب کرد. اولین و مهمترین آن این است که تغلیظ کننده اکسیژن به اندازه کافی قدرتمند نیست تا جریان لازم تجهیزات مورد نیاز اکسیژن را تامین کند. در مقایسه با یک متمرکز کننده، ژنراتور 90 PSI تولید می کند که به شما امکان می دهد از شستشوی دستگاه بیهوشی خود بدون خطر به خطر افتادن اکسیژن سایر تجهیزات استفاده کنید. یکی دیگر از مزایای ژنراتور این است که دارای یک مخزن است که در صورت قطع برق به اکسیژن رسانی ادامه می دهد (اندازه مخزن بسته به مدل ژنراتور متفاوت است). از طرفی توصیه می کنیم در مواقع اضطراری یا مدت زمان طولانی بدون برق، مخزن اکسیژن داشته باشید.

نیازهای خود را شناسایی کنید

برای تجزیه و تحلیل بهتر نیازهای اکسیژن خود، مهم است که نیازهای آینده کلینیک را در نظر بگیرید و نه مصرف فعلی خود را. به عنوان مثال، آیا قصد دارید در آینده نزدیک نقل مکان کنید، کلینیک را گسترش دهید، یک دستگاه بیهوشی دیگر بخرید، یک قفس اکسیژن یا یک دستگاه جوجه کشی بخرید؟ از آنجایی که دستگاه اکسیژن ساز دارای طول عمر بالایی است، لازم است با در نظر گرفتن اهداف کلینیک برای خرید چنین محصولی برنامه ریزی شود.

به ندرت اتفاق می افتد که همه تجهیزات به طور همزمان در یک کلینیک مورد استفاده قرار گیرند، اما حداکثر اکسیژن مورد نیاز هنگام استفاده از همه تجهیزات باید مشخص شود. به این ترتیب، در مواقع اضطراری یا در مواقع پرمشغله، مطمئن خواهید شد که اکسیژن کافی دارید.

چرا یک ژنراتور اکسیژن برای کلینیک من مفید است؟

یکی از مزایای قابل توجه داشتن یک دستگاه اکسیژن ساز در کلینیک این است که با حذف هزینه های مستقیم و غیرمستقیم فعلی کلینیک برای تحویل سیلندر و حمل و نقل اکسیژن، تا 80 درصد از هزینه های اکسیژن شما صرفه جویی می کند. به طور متوسط، بسته به مدل انتخابی و نیاز به اکسیژن شما، سود یک ژنراتور را بین 6 ماه تا 2 سال تخمین می زنیم. این نوع سیستم به شما این امکان را می دهد که به مشتریان خود اکسیژن درمانی هایپرباریک ارائه دهید. علاوه بر این، ژنراتور خطر گاز مایع (LOX) را از بین می برد. در نهایت، ژنراتور اکسیژن به حفاظت از محیط زیست کمک می کند زیرا انتشار CO2 وجود ندارد.

طول عمر و نگهداری مورد نیاز یک ژنراتور اکسیژن چیست؟

می توان عمر کمپرسور را بین 10000 تا 20000 ساعت استفاده تخمین زد در حالی که عمر صفحه نمایش ها حدود 15 سال است.

ژنراتور اکسیژن نیاز به تعمیر و نگهداری کمی دارد. توصیه می کنیم هر 6 ماه یکبار فیلترها را تعویض کنید. برای اینکه ژنراتور به خوبی کار کند، لازم است در اتاقی که در آن قرار دارد، تغییرات هوا ایجاد شود. تعداد تغییرات هوا که باید در ساعت انجام شود، با توجه به اندازه اتاق و مدل ژنراتور انتخابی متفاوت است.

متمرکز کننده اکسیژن

تغلیظ کننده اکسیژن دستگاهی است که اکسیژن را از یک منبع خاص (معمولاً هوای محیط) با تأمین مخلوطی از گازهای غنی شده با اکسیژن متمرکز می کند. به طور معمول، یک متمرکز کننده اکسیژن از فناوری معروف به "جذب نوسان فشار" استفاده می کند، یک فرآیند فیزیکی برای جداسازی مخلوط های گازی با جذب فشار. این نوع دستگاه پزشکی به طور گسترده برای تامین اکسیژن در کاربردهای بهداشتی استفاده می شود، به ویژه زمانی که اکسیژن مایع یا تحت فشار بیش از حد خطرناک یا غیرعملی است، مانند خانه های شخصی یا در شرایط دیگر.

کار کردن

تغلیظ کننده های اکسیژن بر اساس اصل جذب سریع نوسان فشار اتمسفر (PSA) نیتروژن بر روی غربال مولکولی زئولیت عمل می کنند. سپس نیتروژن حذف می شود. بنابراین این نوع سیستم جذب اساساً یک "فیلتر" برای نیتروژن است که به سایر گازهای جوی اجازه می دهد بدون مشکل از صفحه زئولیت عبور کنند. در پایان این فرآیند، اکسیژن در غلظت بالا به عنوان گاز اصلی باقی مانده وجود دارد. فناوری PSA یک تکنیک مطمئن، سریع، راحت و اقتصادی برای تولید اکسیژن در مقادیر کم یا متوسط ​​است، در حالی که جداسازی برودتی برای تولید حجم‌های بالاتر مناسب‌تر است. زئولیت متخلخل در فشارهای بالا مقادیر زیادی نیتروژن را به دلیل سطح وسیعی که دارد جذب می کند. در مرحله دوم، پس از جداسازی اکسیژن و سایر گازهایی که جذب نمی‌شوند، از طریق مسیر دیگری، نیتروژن از غربال مولکولی خارج می‌شود. یک متمرکز کننده اکسیژن به سادگی از یک کمپرسور هوا، دو سیلندر پر از گلوله های زئولیت، یک مخزن یکسان سازی فشار و تعدادی دریچه و لوله تشکیل شده است. در نیمه اول چرخه، سیلندر اول هوا را به مدت 3 ثانیه از کمپرسور دریافت می کند. در طی این مدت، فشار در استوانه اول از فشار اتمسفر به حدود دو برابر فشار معمولی اتمسفر (معمولاً 20 psi/138 کیلو پاسکال یا فشار مطلق اتمسفر 2.36) و زئولیت اشباع شده با نیتروژن افزایش می یابد. هنگامی که در استوانه اول، در پایان نیمه اول چرخه، غلظتی نزدیک به اکسیژن خالص به دست می آید (مقادیر کمی آرگون، CO2، بخار آب، رادون و سایر اجزای جزئی جوی توسط زئولیت غربال نشده باقی می مانند). یک دریچه باز می شود و گاز غنی شده با اکسیژن به سمت مخزن یکسان سازی فشار جریان می یابد که به لوله اکسیژن برای بیمار متصل است. در پایان نیمه اول چرخه، تغییر دیگری در موقعیت سوپاپ ایجاد می شود، به طوری که هوای کمپرسور به سمت سیلندر دوم هدایت می شود. همانطور که اکسیژن غنی شده به سمت مخزن حرکت می کند، فشار در سیلندر اول کاهش می یابد و به نیتروژن اجازه می دهد تا جذب شود و شروع به رقیق شدن دوباره در گاز کند. در نیمه دوم چرخه،

موقعیت سوپاپ نیز تغییر می کند، که به گاز موجود در سیلندر اول اجازه می دهد تا به هوای محیط تخلیه شود. در عین حال، غلظت اکسیژن در مخزن فشار یکسان سازی حفظ می شود و از حدود 90٪ پایین نمی آید. فشار در لوله ای که اکسیژن را از مخزن جبران به بیمار منتقل می کند به لطف وجود یک کاهنده فشار ثابت می ماند.

واحدهای تغلیظ قدیمی با چرخه دوره ای معادل حدود 20 ثانیه مشخص می شدند و قادر بودند تا 5 لیتر در دقیقه از مخلوط حاوی اکسیژن را در درصدی بیش از 90 درصد ساطع کنند. از سال 1999 واحدهایی با قابلیت تامین 10 لیتر در دقیقه با همین غلظت به بازار عرضه شد.

برنامه ها

ژنراتورهای اکسیژن، از طریق سیستم PSA، منبع مناسبی برای اکسیژن هستند. آنها نسبت به مخازن اکسیژن برودتی یا سیلندرهای اکسیژن مایع معمولی ایمن تر، ارزان تر و راحت تر هستند. آنها علاوه بر صنعت پزشکی در زمینه ها و صنایع مختلفی مانند داروسازی، تصفیه آب و تولید شیشه کاربرد دارند.

امکانات

جدیدترین متمرکزکننده‌ها دستگاه‌هایی هستند که از نظر فنی برای انتشار هوای غنی‌شده با اکسیژن تا 90-95% ساخته شده‌اند که تغییرات آن بسته به بزرگی جریان از 3±% تجاوز نمی‌کند. آنها به متمرکز کننده های ثابت (که منبع تغذیه آنها توسط شبکه الکتریکی معمولی نشان داده می شود) و متمرکز کننده های متحرک (با منبع انرژی باتری) تقسیم می شوند.

به دلایل ایمنی، این دستگاه ها مجهز به یک سیستم هشدار هستند که زمانی فعال می شود

به هر دلیلی، انتشار هوای غنی شده با اکسیژن به غلظت کمتر از 82 درصد کاهش می یابد. هنوز به دلایل ایمنی، به بیمار که خارج از هرگونه کنترل بهداشتی از دستگاه در منزل استفاده می کند، مطلع می شود که در مواقع اضطراری باید از یک بطری اکسیژن گازی استفاده کند و برای کنترل و نگهداری غلیظ کننده کمک واجد شرایط درخواست کند. وزن و ابعاد این دستگاه ها نسبتاً کاهش یافته است: واحدهای موجود در بازار به سختی از 25 کیلوگرم فراتر می روند. با این حال، حتی با وجود این محدودیت ها، این واحدها عملکرد عالی را برای طیف گسترده ای از نیازها ارائه می دهند. به طور خاص، در بیماران با توانایی‌های حرکتی کاهش‌یافته، مطابق با ویژگی‌های بالینی خاص، استفاده از متمرکزکننده‌های ثابت نشان داده شده و به ویژه در خانه و در بیمارستان‌ها یا ساختارهای بهداشتی نوع منطقه‌ای خاص (به عنوان مثال در برخی از مراکز مراقبت از نوع توانبخشی و یا در اقامتگاه های بهداشتی کمکی -RSA)

همانطور که قبلاً در بالا بحث شد، درمان با اکسیژن از یک سیستم تحویل باید به عنوان درمان با هوای غنی شده با اکسیژن در نظر گرفته شود. به عبارت دیگر، درصد اکسیژن با آنچه که می توان با اکسیژن مایع به دست آورد متفاوت است (غلظت O2 کمتر از 99.5٪) و به طور کلی، اگر تغییرات خاصی را در تولید کننده به سازنده در نظر بگیریم، به 90-95٪ می رسد و در در هر صورت هرگز به زیر 82 درصد نمی رسد. استانداردهای اصلی ساخت و ساز همچنین تلورانس 3±% را با توجه به غلظت های اعلام شده توسط سازنده ارائه می کنند.

فراتر از تغییرات کوچک از یک مدل به مدل دیگر، باید به خاطر داشت که غلظت اکسیژن ارائه شده توسط این نوع دستگاه نیز می تواند با توجه به جریان هوایی که فرد می خواهد به دهان بیمار ارسال کند، متفاوت باشد. به عنوان مثال، اگر جریان 1 لیتر در دقیقه با غلظت O2 غلیظ کننده تقریبا 95% سازگار باشد، با افزایش جریان به 5 لیتر در دقیقه، غلظت O2 به حدود 90% کاهش می یابد. به طور معمول، این کاهش در غلظت اکسیژن اهمیت عمده ای ندارد، با این حال، همیشه ارزیابی مجدد اشباع اکسیژن (SpO2) و PaO2 حتی پس از یک دوره کافی (حدود نیم ساعت) تنفس با جریان تجویز شده توسط پزشک و منتشر شده، عمل خوبی است. توسط متمرکز کننده خانگی غلظت اکسیژن نیز به دلیل عوامل دیگری کاهش می یابد که در میان آنها عمدتاً نقص یا مشکلات فیلترها، به ویژه فیلتر ضد باکتریایی وجود دارد. به همین دلیل، اما تعمیر و نگهداری مناسب دستگاه باید ماهی یک بار یا هر دو ماه یکبار انجام شود. استفاده از تغلیظ کننده اکسیژن بدیهی است که هزینه ای برای مصرف انرژی الکتریکی دارد. این هزینه که برای دستگاه 400 واتی که 20 ساعت در روز کار می کند محاسبه می شود به حدود 25-30 یورو در ماه می رسد. در برخی از کشورهای اروپایی این هزینه ها توسط سرویس بهداشتی جبران می شود. بر اساس برخی دستورالعمل‌ها برای اکسیژن‌درمانی طولانی‌مدت، در صورتی که بیمار به جریان بیش از 5 لیتر در دقیقه نیاز دارد، استفاده از دستگاه متمرکزکننده اکسیژن توصیه نمی‌شود. در زیر این حد، استفاده از غلیظ کننده اکسیژن قطعا امکان پذیر است حتی اگر همیشه ارزیابی ویژگی های بالینی خاص بیمار ضروری باشد. بر اساس برخی از مطالعات، بهترین نتایج با این نوع دستگاه برای جریان اکسیژن در حدود 2 لیتر در دقیقه، یا جریان هایی که اجازه غلظت O2 کمتر از 95٪ را نمی دهد، به دست می آید.

پیشرفت تکنولوژی به نفع توسعه بسیاری از متمرکز کننده های قابل حمل است که با باتری های داخلی تغذیه می شوند، نوع قابل شارژ که جریانی از اکسیژن غیر دارویی (که غلظت آن کمتر از 99.5٪ است در جریان متناوب، در حالت پالس (یعنی تحویل اکسیژن در قسمت اول تولید می کند. از الهام) یا بر حسب تقاضا (تامین اکسیژن در کل الهام).